Test Papa's clay

 

Test Papa’s clay

 

Op verzoek van Bram ben ik aan de slag gegaan met een 6-tal pakjes Papa’s clay.

Zelf werk ik eigenlijk standaard met Sculpey Premo . Ook werk ik van tijd tot tijd met  Fimo, Cernit en heel af en toe met Kato klei. Altijd leuk om iets “nieuws” te proberen.

Allereerst heb ik de beschrijving op de verpakking en van Internet er bij gehaald. Het wordt aangeprezen als soepele klei, even kneden en klaar en vooral heel geschikt om mee te boetseren.

Ik maak voornamelijk sieraden van polymeerklei (heel veel oorbellen J) en heel af en toe boetseer ik een beestje en daarnaast maak ik regelmatig kleine schaaltjes of potjes  (iets met een dekseltje).

Om te beginnen de kleuren, ik kreeg een kleine selectie van de kleuren oker, neon-groen, zwart, baby-blauw en baby-rose en olijfgroen. De kleur oker, was niet geheel  oker in mijn beleving, meer een soort cognac :

  veel bruin, weinig geel

De andere kleuren kwamen wel overeen met wat ik zou verwachten.

Eerst ben ik uiteraard de klei gaan kneden met de hand en met de pastamachine.  Werkt allebei prima. Vervolgens de kleuren mengen en blenden:

Zoals je kunt zien is de olijfkleur wat droog, de neon groen is veel soepeler

Even kneden en beide kleuren waren soepel. Dat ging vlot.

   

Vervolgens een skinnerblend gemaakt, door de pastamachine ging prima. Maar hoe vaker er door hoe zachter de klei werd. Vervolgens heb ik enkele proefplakjes gebakken conform de beschrijving op de verpakking, van dun naar dik. Ook na het bakken bleef de klei behoorlijk soepel.

Eerst maar eens wat boetseren, dat was wel een uitdaging, met name als je “klein “wilt werken. Ik heb een gek vogeltje gemaakt, deze vervolgens geschilderd omdat ik de kleuren (na het mengen) niet zo mooi vond. Ik had immers maar 6 kleurtjes. Na het bakken was dit behoorlijk stevig, wel een houten pennetje in de hals gezet.

Vervolgens een schaaltje geprobeerd, ook dat werd niet helemaal zoals ik wenste, de klei was echt te zacht om het netjes te krijgen:

Tevens zie je dat de klei wat dof wordt na het bakken, ik vind dat wel mooi. Maar uiteraard ook geprobeerd om het glanzend te krijgen…..

Hierbij een paar oorbellen, in combinatie met premo klei. Dat ging prima. Tevens (acryl)verf gebruikt om de lijntjes te accentueren, daarna geschuurd en “gepolijst”. Het gaat mooi glanzen.

Vervolgens ben ik aan de slag gegaan met de techniek mokume gane, met gebruik van een textuurmatje. Doordat de klei zo zacht is verschuift je patroon enigszins bij het snijden maar het resultaat was wel naar wens, tevens kun je (op d e 2^e foto)  zien hoe soepel deze oorbellen ook na het bakken zijn:

Gebruikte kleuren:  baby-blauw en baby-rose (het rose is nog vaag te zien) en zwart.

Heel soepel en het breekt niet, ondanks de “dikte”.

Conclusie:

Papa’s clay is ideaal voor  mensen die kneden vervelend vinden, de klei is met een beetje warmte snel soepel en blijft ook soepel. Soms dus iets te soepel maar afhankelijk van hetgeen je er van maakt is het prima klei om mee te werken. De fabrikant geeft aan dat je ook een föhn kunt gebruiken om de klei soepel te maken, dat heb ik niet geprobeerd.

Boetseren gaat prima als je niet te “klein” wilt werken en voor kinderen is het ook ideaal aangezien er weinig kracht nodig is om de klei soepel en werkbaar te krijgen. En mocht je gebakken project op de grond stuiteren, er zal niets afbreken. Daarnaast bevat de klei volgens de verpakking geen giftige stoffen en ook de kleur geeft niet af wat je soms nog wel eens hebt met rood en zwart. Ik kreeg geen zwarte vingers van de zwarte klei. Leuke klei voor creatieve projecten.

De klei is prima te verwerken samen met andere merken polymeerklei, ook goed te gebruiken met verf  zowel olieverf als acrylverf. 

Er zijn heel veel kleurtjes, ik had er maar enkele, maar het assortiment is groot, het is goed betaalbaar en je kunt natuurlijk mengen en eigen kleuren maken.

 

Els van Haasen

Sinds 2008 actief bezig met polymeerklei. Ik maak voornamelijk sieraden van polymeerklei en probeer zoveel mogelijk technieken uit, ook in combinatie met verf, metaal, hout etc. Mijn inspiratie komt van alles wat ik tegenkom, maar vooral de natuur (kleuren en vormen). Technieken heb ik geleerd in workshops maar ook via internet, veel uitproberen en goed kijken.

Daarnaast ben ik oprichter en lange tijd voorzitter geweest van het Dutch Polymer Art Guild (DPAG) en sinds een klein jaar, nu als participerend lid. Naast mijn hobby heb ik een fulltime baan als facilitair manager, heb ik een echtgenoot, twee volwassen zonen en een vrolijke lieve hond. En behalve polymeerklei nog diverse andere hobby’s.