Spectrum Noir Classique alcoholmarkers

Vandaag neem ik jullie mee in de mooie wereld van de alcoholmarkers. Ik mag aan de slag gaan met een paar sets van de Classique alcohol markers van Spectrum Noir. Ik ben erg fan van alcoholmarkers vanwege het "streeploze" resultaat. Met normale stiften, en dan bedoel ik eigenlijk stiften op waterbasis, krijg ik altijd strepen en geen egaal resultaat. Vaak als je 2 keer over hetzelfde stukje heengaat zie je dit direct terug. Dit is met alcoholmarkers niet of nauwelijks. Begrijp me niet verkeerd, ik denk dat je ook met de eigenschappen en effecten van "normale" stiften, prachtige resultaten en effecten kunt bereiken. Alleen dat is mij nog nooit fatsoenlijk gelukt. Dus het zal zeker niet alleen maar aan de stiften liggen 😉. 

Voor deze blog heb ik de alcoholmarkers van Spectrum Noir mogen ontvangen met een hele leuke twist. Het is namelijk niet een hele serie aan verschillende kleuren maar hoofdzakelijk rode en blauwe markers. Nu is de verleiding heel groot om mijn andere markers erbij te pakken en me er makkelijk van af te maken. Maar ik vond dit wel een leuke uitdaging, met een beperkte set aan kleuren toch een mooi resultaat kunnen neerzetten. Naast 6 kleuren blauw en 6 kleuren rood kreeg ik nog de beschikking over zwart, een paar aarde tinten en wat grijstinten. En niet te vergeten de blender. Ik zal op deze laatste nog terugkomen aangezien er nogal uiteenlopende meningen bestaan over de blender en het gebruik hiervan. Niet dat ik alles weet maar ik zal proberen uit te leggen waarvoor ik denk dat de blender het beste gebruikt kan worden. En alle toevoegingen en tips zijn natuurlijk altijd welkom.

Dit zijn de markers waarmee ik aan de slag ga. Rood bestaat uit 6 tinten, onderverdeeld in 2 groepen die steeds donkerder worden namelijk CR4, CR9 en CR11 (Salmon, Dark Coral en Flame Red). De 2 groep bestaat uit DR2, DR4 en DR7 ((Poppy, Ruby en Burgundy). De CR reeks is een wat lichtere kleur en de DR een vrij donkere kleur rood. Hoe hoger het getal hoe donkerder de kleur bij Spectrum Noir.

Blauw bestaat uit TB1, TB4 en TB7 (Pearl Blue, True Blue en Prussian Blue) en IB1, IB2 en IB3 (Sky Blue, Cyan en Cerulean). Zoals op de verpakking is te zien, is dit de Blend reeks. Oftewel de kleuren vullen elkaar perfect aan en maakt het toevoegen van accenten, schaduwen en diepte een stukje makkelijker. Kijk voor alle Spectrum Noir markers natuurlijk even op goedkoopstehobby.nl

Net zoals in mijn voorgaande blogs heb ik een bestaande tekening gezocht aangezien mijn eigen tekentalent nog heel erg verborgen is 😊. Ik heb een aantal prachtige tekeningen gevonden van een Japanse artiest Toh-Yasu. Hij maakt hele gave portretten en ik heb al een heleboel tekeningen klaar staan om in te kleuren met verschillende materialen. Hieronder zie je de 4 portretten die ik voor deze blog ga gebruiken. Via deze link kun je nog meer geweldige tekeningen vinden van Toh-Yasu: https://www.artstation.com/tohyasu_sag

Oke, we zijn bijna klaar om te beginnen. De stiften zijn er, kleurplaten zijn uitgezocht en klaar om te printen maar dan missen we misschien nog wel het belangrijkste. Het papier. Zoals je misschien hebt gelezen in mijn vorige blogs is papier erg belangrijk en dat kan ook veel bijdragen aan je ervaring bij het tekenen of kleuren. In mijn vorige blogs ging het vooral om aquarelpapier en aangezien ik nog vrij onbekend was met dat medium had ik ook niet veel ervaring met het bijbehorende papier. Inmiddels ben ik weer wat stappen verder en heb ik ook op aquarel- en waterbasis wat nieuwe ontdekkingen gedaan. Wellicht in een nieuwe blog kan ik daar meer over vertellen.

Met alcoholmarkers ben ik gelukkig iets verder in dat proces. En nee, ik ga zeker niet beweren dat ik een expert ben op dit gebied maar ik kan jullie wel meenemen in de ervaringen die ik heb opgedaan en hopelijk wat valkuilen en tegenslagen besparen. Maar iedereen is verschillend en wat voor mij wel of niet fijn werkt kan voor iemand anders juist totaal het tegenovergestelde zijn. Ik kan in een toekomstige blog wat dieper ingaan op de verschillende soorten papier die ik zelf ben tegengekomen en wat voor mij wel en niet werkt of heeft gewerkt.

Voor deze geprinte tekeningen heb ik het Perfect Coloring Paper van Holtz/Transotype gebruikt. Een stevig 250 grams papier met een supergladde afwerking. Dit werkt echt heerlijk met markers. Ook bij Goedkoopstehobby kun je heel goed papier krijgen, namelijk het Crafter's Companion Neenah Classic Crest Card. Ook dit is stevig 200+ grams papier met dezelfde super gladde afwerking. Leuk detail, dit papier is van dezelfde maker als de Spectrum Noir markers dus dit is echt een prachtige combinatie. Via deze link kun je het papier bestellen https://www.goedkoopstehobby.nl/details/291056/crafters-companion-neenah-classic-crest-card-a4/

Zoals gezegd ga ik met portretten aan de slag en ik heb er 4 gekozen voor deze blog. Ondanks het beperkte palet om het zo maar even te zeggen, heb ik geprobeerd om toch 4 verschillende portretten te maken. Kleine spoiler, nee dat is me niet helemaal gelukt maar daarover later meer.

De markers zijn de Classique markers van Spectrum Noir en hebben een beitel / markeer punt en een fijne punt. Dit is als ik het goed heb de 3e versie van de Classique marker. Hieronder zie je de 2 voorgaande variaties. De bovenste is de eerste versie en in het midden de tweede versie. De onderste is de huidige Illustrator variant met een fine-point en een brush punt.

De Classique markers die ik heb gekregen zijn qua vorm gelijk aan de onderste Illustrator markers alleen is de kleur wel zwart gebleven. Ik heb zelf ook Illustrator markers en ik vind het fijn dat ze dezelfde mooie vorm hebben en toch makkelijk te onderscheiden zijn. 

De markers zijn verkrijgbaar in 216 kleuren en individueel en in sets te koop. En wat voor mij persoonlijk een groot pluspunt is, is dat deze markers hervulbaar zijn en de punten zijn vervangbaar. Het grootste voordeel behalve niet telkens een nieuwe marker hoeven te kopen is dat de kleur altijd hetzelfde is. Ik heb markers van goedkopere merken en daar zie je soms verschil tussen dezelfde kleuren.

Laten we (eindelijk) beginnen aan het eerste portret. De tekeningen hebben al een lichte grijstint invulling op de donkere gedeeltes, wat het makkelijker maakt om de verschillende tinten rood en blauw met elkaar te mengen en een mooi verloop te krijgen. Ik begin altijd met de lichtste kleur, vervolgens breng ik accenten en schaduwen aan met een donkere kleur en dan ga ik opnieuw met mijn lichtste kleur hier overheen. Op deze manier kun je heel mooi de kleuren laten samensmelten en krijg je in mijn ogen een mooi resultaat zonder dat je de strepen van je markers terugziet. 

Zoals in de bovenstaande afbeeldingen is te zien, begin ik met de lichtste kleur rood, CR4, voor het gezicht. Elk detail met wat meer schaduw kleur ik met de middelste kleur CR9 en echt donkere stukken van het gezicht probeer ik met de donkerste kleur CR11 heel licht aan te stippen. Ik moet eerlijk toegeven dat ik huidskleuren een van de moeilijkste dingen vind om te kleuren. En dan ook nog met deze best intense kleuren is het niet altijd makkelijk. Ik gebruik de DR2, DR4 en DR7 kleuren voor de jas om zo wat contrast te maken en de rode kleur van het gezicht nog iets lichter te laten lijken. De baard heb ik met wat grijs tinten ingekleurd en de pet wat aarde tinten. De glazen van de bril heb ik met de lichtste kleur blauw ingekleurd en de rest met blauw grijs uit de derde verpakking. Hieronder zie je het eindresultaat. Ik moet eerlijk zeggen dat het me niet tegenvalt en een leuke plaat is geworden ondanks de hoeveelheid kleuren die ik tot mijn beschikking had.

Dan de 2e tekening. Die was wat eenvoudiger in opzet en leuk om te doen. Alle portetten heb ik uitgeprint op A5 formaat, een leuke en ontspannen uitdaging maar geen avonden werk. Ook dit resultaat vond ik geslaagd al merk je wel dat door minder kleur contrast het gezicht roder lijkt dan normaal.

Over een rood gezicht gesproken, mijn derde tekening pakte helaas niet zo mooi uit als ik had gehoopt. Waar in de eerste 2 tekeningen maar een deel van het gezicht zichtbaar was vanwege de baarden van beide heren, is het gezicht en eigenlijk de gehele huidskleur van de dame in het derde portret niet zo mooi geworden als ik had gehoopt. Wellicht is het nog te verkopen als reclame voor zonnebrand crème maar dit was een leuke poging met een iets minder mooi resultaat, laat ik het zo voorzichtig zeggen. Ik zag het in het begin direct aan de kleur van de handen en vervolgens kwam dit over het hele gezicht terug. Ik hoopte dat het haar en de kleding wellicht nog wat konden verzachten maar zoals je ziet, helaas pindakaas. Maar goed, we hebben nog een 4e portret en dit was een goede les.

Het vierde en laatste portret had gelukkig een mooier resultaat als gevolg en ik moet eerlijk zeggen dat ik deze plaat het mooist vind. De pet heeft diverse tinten die je perfect kunt aanzetten met de 3 donker rode markers. Het gezicht is ook wat minder egaal zoals bij de dame wat wellicht een van de redenen was dat het bij de vorige plaat niet zo goed werkte met deze kleuren. Hieronder een aantal foto's van de laatste tekening.

Ik vond de markers erg fijn werken. Vooral de huidskleur opzet was met deze markers en dit papier een uitdaging maar al met al denk ik dat het een mooi resultaat is geworden. Alle Spectrum Noir markers waar ik mee heb gewerkt hebben dezelfde eigenschap en dat is dat je er heel goed het zogenaamde feather effect, of feathering, mee kunt bereiken. Als je de marker niet van het papier haalt, de punt goed aanzet en vervolgens je marker in een veegbeweging van het papier tilt, krijg je een hele lichte streep aan het eind. Ik merk met diverse andere markers dat die inktflow wat hoger is, waardoor dit effect een stuk lastiger te bereiken is. Dit is een persoonlijke voorkeur en ook kan het per tekening verschillen of je het wel of niet wilt gebruiken. Uitproberen en experimenteren is hier ideaal voor, ook omdat de markers per stuk verkrijgbaar zijn en in kleine sets, zodat je niet heel veel geld kwijt bent.

Als laatste puntje zou ik nog even terugkomen op de blender. Vanuit het werken met potloden was een blender mij wel bekend maar bij markers is de werking heel anders. Waar je bij potloden echt de kleuren mooi kunt mengen en de korreligheid kunt laten verdwijnen, werkt een blender bij markers niet op die manier.

Een blender is eigenlijk een alcoholmarkers zonder kleur. Wat er dus gebeurd als je met een blender over je tekening gaat is dat de kleuren eigenlijk worden verdund. Je mengt niet zozeer de kleuren maar lost ze eigenlijk op. Waar ik de blender alleen voor gebruik is als ik ergens buiten de lijntjes heb gekleurd en als ik een kleurovergang naar wit wil maken. Dan is het gebruik van de blender ideaal en in mijn ogen is dit ook de beste manier om te werken met de blender.

Dit was de blog over de Classique markers, ik hoop dat je met plezier deze blog hebt gelezen en als er vragen of opmerkingen zijn, laat het gerust even weten hieronder.